9 Ekim 2016 Pazar

İŞLEMCİLER


Kısaca CPU ( Central Process Unit ) yani Merkezi İşlem Birimi’dir. İşlemci için bilgisayarın beynidir diyebiliriz. Adından anlaşıldığı gibi bilgisayardaki işlemleri gerçekleştiren ve gerekli yerlere gönderen elemandır.Konuyu basitçe anlatmak gerekirse bilgisayar üzerinden yaptığımız herşey işlemciye muhakkak uğrar. Yani klavyedeki bir tuşa basmamız, fareyi hareket ettirmemiz birebir olarak işlemcide gerçekleşir.


İlk işlemciler belli işlemleri ve çoğu zamanda yalnızca tek bir işlemi gerçekleştirmek için üretilmişlerdir. Ancak üretilen bu işlemcilerin hem maliyeti çok yüksekti hem de yaptığı iş sınırlıydı. 1970’lerde mikroişlemcilerin üretilmesiyle işlemci tasarımları ve kullanım alanları oldukça değişti. İlk mikroişlemci Intel 4004’ün üretilmesi (1971) ve bunu takiben ilk geniş çaplı kullanım alanına sahip olan Intel 8080’nin üretilmesi (1974) ile merkez işlem birimini yürütme metodları tamamiyle değişim gösterdi ve gelişen teknoloji ile birlikte küçük boyutlu bilgisayarlar ve cep telefonlarının üretilmesi küçük bir işlemcinin geliştirilmesini zorunlu kıldı. Bu sayede işlemcilerin kullanım alanları genişledi ve hayatımızın vazgeçilmez bir parçası oldu. Günümüzde işlemciler; otomobiller, cep telefonları, bilgisayarlar ve daha bir çok üründe kullanılmaktadır.

İşlemci Çeşitleri

Soket
Slot

BELLEKLER


RAM(Random Access Memory)

Elektrik kesildiğinde içerisindeki veriler kaybolduğunda işlemcinin verilerin tutulduğu geçici bir depolama alanıdır. Programların çalışabilmesi için öncelikle RAM e aktarılması gerekir. Bu işin temel amacı, CPU tarafından istenecek veri ve komutlara çok daha hızlı bir şşekilde erişilme ihtiyacı vardır.
CPU RAM e sabit disklerden çok daha hızlı erişir. Eğer çağırılan program sabit olunan RAM den daha büyük boyutta ise belirli aralıklar ile sabit diskten transfer yapılması gerekmektedir.
            RAM in bu tarz yetersiz kalmasına karşın;
İşletim sistemi (page file) servisi ile sabit diskin bir kısmını RAM gibi kullanmaya çalışır.
      RAM                               






          SIMM RAM                                                                      DIMM RAM

Statik RAM  Dinamik RAM                                  Skron RAM         DDR RAM    
                                                                           DDR2 SDRAM   Rambus RAM



SIMM RAM

Tek sıralı hafıza modülüdür.

Statik RAM: Daha yüksek hıza karşı daha yüksek maliyetlidir. Ve daha büyük mimari bir yapı kullanılır. Bu sebeple genellikle küçük boyutlu olarak ön bellek amacı ile kullanılır.
Dinamik RAM: Şuanda en popüler bellek türü olan dinamik RAM düşük maliyet, küçük mimari yapı ve makul derecede hız sunması sayesinde genellikle sistem hafızası olarak kullanılır.

ROM( Read Only Memory)


            ROM sadece okuna bilir bellekler için kullanılan genel bir ifadedir. İlk üretilen ROM sadece okunabilir genel ifadedir. Daha sonra üretilen ROM çeşitleri üzerinde elektriksel yöntemler ile değişiklik yapılabilir. Bu tipteki hafıza birimleri elektrik kesildiğinde dahi bilgilerin saklanması gerektiği durumda kullanılır. Genel olarak 4 gruba ayrılır.

MPROM

            Özel bir program veya veri maskelemek amacıyla kullanılan üretici tarafından programlanan ROM çeşididir.

PROM

            Kullanıcı tarafından ROM programlayıcı ile sadece bir defa programlana bilen ROM çeşididir.

EPROM

            Mor ötesi ışık ile silinebilen bilgiyi yıllarca koruyabilen ROM çeşididir.

EEPROM / FLASH ROM

            Devredeyken elektriksel yolla bir kısmı ya da tamamı değiştirilebilen, silinebilen, yeniden veri yüklenebilen bir ROM türüdür.

VERİ YOLLARI

VERİ YOLLARI VE ÇEŞİTLERİ


Anakart üzerindeki bileşenlerin birbiri ile iletişime geçebilmesi için kullanılan birimlere veri yolu denir. Bilgisayarlarda genellikle iki tip veri yolu (bus) kullanılmaktadır.
Birinci tür veri yolları köprüler aracılığı ile sisteme bağlanan ( ISA, AGP, PCI gibi) veri yollarıdır.
İkinci tür veri yolları ise doğrudan işlemciye ve sistem belleğine bağlanan Sistem Veri Yolu (System BUS) ya da diğer ismi ile Yerel Veri Yolu’dur (Local BUS).
İlk veri yolu çeşidimizde bağlantılar köprüler aracılığı ile sağlanmaktadır. Köprü dediğimiz birimler esasen veri trafiğinin düzeni ile meşgul olan yonga setleridir.
Yonga Seti:
Yonga seti, anakartın beyni niteliğini taşıyan entegre devrelerdir. Bilgisayarın içerisindeki işlemci, önbellek, sistem veri yolları, çevre birimleri..kısaca tüm birimler arasındaki iletişimi denetlemesi yönünden bilgisayarların trafik polisleri olarak da düşünülebilir. Yonga seti veri akışını denetlemesi yönünden doğrudan performansı etkileyen etkenlerin başında gelmektedir. Eğer yonga setiniz kaliteli ise veriler daha hızlı bir şekilde iletileceğinden performansı olumlu bir şekilde etkileyecektir.
Eski sistemlerde bilgisayarların farklı bileşen ve işlevlerini, çok sayıdaki farklı yonga denetlemektedi. Yeni sistemlerde gerek maliyeti düşürmek gerekse tasarımın daha basite indirgenmesi amacı ile uyumluluk sorununu ortadan kaldıran tek bir yonga seti tasarlandı. Günümüzde yonga seti en çok Intel tarafından üretilmektedir. Intel ürettiği bu yonga setlerini, setlerin desteklediği veri yolu teknolojilerini temsil edecek biçimde PCI set ve AGP set olarak iki ana başlıkta isimlendirmektedir. Intel'in yanında Silicon Integrated Systems (SIS), Acer Labs Inc. (ALI) ve VIA gibi üretici firmalar da kendi yonga setlerini geliştirmişlerdir.

Veri Yolları Çeşitleri


  • ·         Bant Genişliği
  • ·         ISA
  • ·         PCI
  • ·         AGP
  • ·         USB veri yolu
  • ·         Firewire (IEEE 1394) veri yolu
  • ·         MİNİ PCI veri yolu
  • ·         PCI Express veri yolu
  • ·         IDE
  • ·         EIDE
  • ·         SCSI
  • ·         SATA
  • ·         PATA


Bant Genişliği

İletişim kanalının kapasitesidir.(Birim zamanda aktarılabilecek veri miktarı)

ISA (Industry Standard Architecture) Veri Yolu

Ana kartın kenarına yakın yerde bulunan uzun siyah kart yuvalarına ISA yuvalar denmektedir. Eski bir slottur. 8-16 bit veri yoluna sahiptir. Bant genişliği düşük olduğundan kullanılmamaktadır. 90’lı yıllardan itibaren birimlerinin çoğunun hızlanması ile birlikte ISA' in kullanımı azalırken; PCI veri yolları yayılmaya başlamıştır.
PCI (Peripheral Component Interconnect) Veri Yolu
Anakartta ISA veri yollarının hemen yanında bulunan, ISA' ye daha kısa olan beyaz renkli kart yuvalarıdır. PCI veri yolları, PCI kartlarının genişleme yuvalarına takılması ile çalışır. PCI veri yolu tak-çalıştır özelliğinde üretilirler. Tak çalıştır özelliği herhangi bir ayarlama yapmaksızın donanım sürücüsünün otomatik olarak sisteme yüklenmesidir. PCI ise 64 bit olup üzerine modem, ses kartı, ekran kartı gibi donanım kartlarının takıldığı yerdir.
AGP (Advanced Graphics Port)
Yalnızca ekran kartları için üretilmiş olan bu veri yolu, ekran kartının işlemciye doğrudan ulaşmasını sağlar. PCI veri yolu, sınırlı bant genişliğinden dolayı 3D grafiklerinin işlenmesi gereken uygulamalarda yetersiz kalıyordu. AGP, PCI'a göre daha hızlı olduğundan ve sistem belleğine erişebilmesi gibi özelliklerinden dolayı tercih edilmiştir.

USB (Universal Serial BUS) Veri Yolu

USB, bilgisayar ile bilgisayara harici olarak takılabilir aygıtlar arasında kullanılan arabirimdir. Joystick, klavye, fare, dijital kamera, taşınabilir bellekler, modem, bluetooth, tarayıcı, yazıcı, TV kartı gibi birimler USB veri yolunu kullanabilen çevre birimleridir. USB veri yolunu kullanan herhangi bir birim tak-çalıştır özelliği taşımasının yanında hiçbir bağdaştırıcı kart kullanmadan veya bilgisayarı kapatmaya gerek duymadan bilgisayara takılabilir.


 

IEEE 1394 (FIREWIRE) Veri Yolu

Saniyede 400 megabitlik veri transferine olanak sağlayan, henüz yeni olmasına rağmen hızlı bir yol standardıdır. 400 Mbps ile 1200 Mbps arasında bir bant genişliğine sahip olan bu veri yolu, tek bir bağlantı noktasına 63 adet çevre birimi takılabilmesini desteklemektedir. Tasarımlanma amacı temelde hız olsa da, aslen IDE, EIDE, SCSI ve Paralel Port gibi veri yollarının yerine geçmektir.

MINI PCI Veri Yolu

Diz üstü bilgisayarlar için üretilen bu genişleme yuvaları modem ya da ethernet kartı gibi birimler ile kullanılır. PCI yuvasına takılan kartlara göre çok daha küçük olan Mini PCI kartları, telefon ya da ağ kablosunu bağlamak amaçlı RC11 ya da RJ45 bağlayıcısı (connector) ile bağlanarak işlem görürler.

PCI ExPress Veri Yolu

PCI Express, temelde bir endüstri standardıdır. Genellikle seri giriş-çıkış birimlerinin bağlantısında kullanılan bu kartlar yüksek performans sağlarlar. Günümüzde masaüstü, sunucu, işlemci ve gömülü sistemlerde kullanılmaktadır. Bu teknolojinin yapısı ile benzerlik gösteren veri yolları Seri ATA ve SCSI teknolojisinde de kullanılmaktadır. PCI Express'in üretilişindeki temel amaç paralel ve paylaşımlı veri yollarının yerine noktadan noktaya seri veri yolunu kullanmaktır.

Veri Kabloları Çeşitleri


IDE (Integrated Device Elektronics) Veri Yolu

Öncelikli olarak sabit sürücüleri kontrol etmek amacı ile geliştiren bu veri yolu aslen bir arabirimden başka bir şey değildir. CD ROM, DVD ROM, sabit sürücü gibi saklama birimleri bilgisayara IDE ara birimi aracılığı ile bağlanırlar. Bu bağlanma işlemi ise IDE kablosu ile sağlanmaktadır.

IDE Kablosu

40 ya da 80 telden oluşturulmuş veri kablolarına IDE kablosu denilmektedir. Her kablonun baş ve sonunda bir bağlantı birimi (connector) bulunmaktadır. 

EIDE (Enhanced IDE)

Bu standart sabit disk kapasitesini 528 MB sınırının üzerine çıkartmak amaçlı tasarlanmıştır. Anakarta eklenmiş şekilde gelen bu teknoloji, daha fazla disk erişimi sağlamaktadır. Saniyede 100 MB veri transferine olanak sağlaması da bir avantajıdır.
SATA
            Maksimum veri kablosu 100 santimdir. Kabloların yer ve uzunluk olarak IDE kablolarından daha avantajlıdır. SATA 3 teknolojisi ile 600 mg/s hızına ulaşmıştır.
PATA
            Tek bir şerit kablo üzerine en fazla iki tane sürücü tanımlanabilir. İki sürücüden birine “master”(hükümdar) diğerine ise “slave” (köle) denir. Ayarlanması zorunluluğu vardır. Paralel olarak veri üretimine sahiptir. 4 ile 0 pine sahiptir. Bu kablolar 45 santimden uzun olmamalıdır.

            SCSI
Bir başka sabit disk bağlantı çeşiti olan SCSI, üç farklı türde karşımıza çıkmaktadır:

SCSI 1: 8 aygıtı desteklemektedir. 
SCSI 2: 16 aygıta kadar destek sağlamaktadır. 
SCSI 3: Veri transfer hızını 160 Mbps'ye kadar çıkartmakla birlikte 16 aygıta da destek vermektedir.

8 Ekim 2016 Cumartesi

GÜNCEL SATILAN İŞLEMCİLERİN SOKETLERİ


Soket, işlemcinin anakarta takıldığı yuvaya verilen isimdir. Soket standartları AMD ve Intel tarafından belirlenir ve anakart üreticilerine verilir. Üreticiler de buna uygun üretim yaparlar. Mesela LGA 2011 Intel'in en üst seviye soketidir. Bu sokete uygun işlemciler yüksek performans sunarlar.
Soketleri işlemcilere göre farklılık gösterir. En iyi soket ismi diye bir durum yok aslında. Intel'in en güncel soket tipi LGA 1150'dir. Bundan önce 1155'ti. AMD ise AM3+ soket tipini kullanıyor.

INTEL İŞLEMCİ SOKETLERİ


 Intel'in neredeyse her işlemci serisi farklı bir soket yapısına sahiptir.

LGA 775 Soket


Pentium ve Celeron

Pentium 4 – LGA 775 soket – 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri
Pentium D – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri
Pentium Dual Core – LGA 775 - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ, 975X, P965, G965, Q965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35 yonga setleri
Pentium Dual Core G6900 – LGA 1156 - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri
Celeron D – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri

Core 2 serisi

Core 2 Duo ve Quad modelleri LGA 775 soket yapısına sahip
Core 2 Duo – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ, 975X, P965, G965, Q965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35, X38, X48, P43, P45, G41, G43, G45, B43, Q43, Q45 yonga setleri
Core 2 Quad – LGA 775 soket - 975X, P965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35, X38, X48, P43, P45, G41, G43, G45, B43, Q43, Q45 yonga setleri
Core 2 Extreme – LGA 775 ve LGA 771 soket - X38, X48 yonga setleri

Core i serisi

Core i7 900 modelleri LGA 1356 soketliler ve X58 yonga seti ile uyumlular
Core i3 – LGA 1156 soket – P55, H55, H57, Q57 yonga setleri
Core i5 – LGA 1156 soket - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri
Core i7 800 – LGA 1156 soket - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri
Core i7 900 – LGA 1356 soket – X58 yonga seti

AMD İŞLEMCİ SOKETLERİ


AMD'nin soket ve yonga seti ilişkisi Intel'e oranla çok daha basit. AMD işlemcilerinde uzun süredir sadece iki tip soket kullanıyor. Bunların geri uyumlu olması da kullanıcılar için bir avantaj.
AMD işlemcilerinde uzun süredir sadece iki soket tipi kullanılıyor.

Athlon serisi

Athlon 64 X4 – AM2+ soket – 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX yonga setleri
Athlon II – AM3 soket - 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 760G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX, 785G, 890GX, 890FX yonga setleri

Phenom serisi

Phenom II serisi AM3 soket yapısı var
Phenom – AM2+ soket – 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 770, 780G, 790GX yonga setleri

Phenom II – AM3 soket - 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 760G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX, 785G, 890GX, 890FX yonga setleri

RAID NEDİR? ÇEŞİTLERİ NELERDİR?


RAID, diskler arasında veri kopyalama veya paylaşımı için birden fazla sabit diski kullanarak yapılan veri depolamadır. Birden fazla türü mevcuttur. Türlerine sıraladığımızda 1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 15, 50, 5160 ve 0+1 olarak sıralanabilir.

Raid 0

Sadece performans için üretilmiş teknolojidir. En az 2 disk ile oluşturulur. Raid kart üzerine gelen tüm datalar disk sayısına bölünerek aynı anda hepsine birden yazılır.

Raid 1 

Raid 1’de yapı çok farklıdır. Yine en az 2 disk ile oluşturulan bu yapıda Raid kartına gelen tüm data iki diske de aynı şekilde yazılır. Bu işleme Mirroring’te denilir. Bir disk göçtüğünde diğer disk problem olmamış gibi işlemlere devam eder. Kapasite anlamında da tek disk kapasitesi elde edilir.

Raid 2

Günümüzde kullanılmayan bir Raid türüdür.En az 14 disk ile yapılır.10 disk datalar için tutulurken kalan 4 disk ECC (error correction control) benzeri Hamming kod’ları tutar.Günümüzde Raid kartları üzerinerinde ECC bulundurdukları için Raid 2 yapısı kullanılmamaktadır.ECC kontrolü olmayan kartlar için geliştirilmiştir.Bu yapı tekdisk  tolere eder.Fakat maaliyet açısından da tercih edilmemektedir.14 diskli yapıda toplam kapasitenin %71’i 39’lu diskli yapıda toplam kapasitenin %82’si kullanılır.

Raid 3

Bu yapı en az 3 disk ile oluşturulur. Veriler parite diski hariç tüm disklere dağıtılır. Bu yapıda tekbir parite diski bulunduğu için erişim hızı çok yüksektir. Raid 3 1 diski telafi edebilir. Disklerden biri göçerse veri kaybı yaşanmaz.Aynı zamanda bu yapı “hotspare” teknolojisini destekler. Yani yedek bir diskiniz varsa ve donanımınız bu yapıyı destekliyorsa bozulan diskin yerine yedek disk görevi otomatik olarak devralır. Raid 3’te günümüzde kullanılmayan teknolojidir.

Raid 4

Raid 3 ile neredeyse aynıdır. Aradaki tek fark Raid 4 yapıda veriler disklere sektör sektör yazılır. Her data disklere sıra ile yazıldığı için yazma işlemi sırasında okuma işlemide yapılabilmektedir. Bu sayede bu yapı üzerinde okuma hızı inanılmaz artmaktadır.Doğal olarak ta yazma hızı azalıyor. Raid 4 yapıda en az 3 disk ile oluşturulur ve 1 diski tolere eder. Hotspare desteği vardır.

Raid 5

Günümüzde en yaygın ve en popüler yapı Raid 5’tir. En az 3 disk ile oluşturulur. Parite bilgisi tüm disklere dağıtılır. Yani tüm disklerde hem veri hem parite bilgisi bulunur. Veriler disklere yazılmadan önce Raid kart üzerinde parçalara ayrılır ve parite bilgisi ile birlikte disklere yazılırlar. Raid 5, 2,3,4 gibi tek diski tolere edebilir.

Raid 6

Raid 6 en az 4 disk ile yapılır. Bu yapıda Raid 5 gibi dağıtılmış pariteler kullanır.Raid 5’ten farkı ise iki ayrı parite diski kullanması ve 2 diski tolere  edebilmesidir. Okuma hızı oldukça iyidir. Ama yazma hızı çift parite tutasından dolayı Raid 5’e göre kötüdür.Raid 6 bu yapıyı destekleyen bir donanım ile yapılabilir. Bu teknoloji HP’de ADG(Advanced Data Guarding) olarak adlandırılır.

Raid 10

Raid nesting denilen bir yapı ile farklı 2 raid 1’ın Raid 0 yapısı altında birleştirilmesi ile oluşturulur. En az 4 disk ile oluşturulan bu yapı Performans olarak ta yüksek seviyededir.

Raid 15

Raid 15 en az 6 disk ile yapılır.2 raid 5 yapısının Raid 1 ile birleştirilmesi ile elde edilir. En güvenli yapıdır.  Yüksek güvenli dataların saklanmasında kullanılır.

Raid 50

En az 6 adet disk ile oluşturulan bir yapıdır.2 tane Raid 5’in Raid 0 ile birleştirilmesi ile yapılır. Hem performanslı hem de güvenlidir.

Raid 51

 Raid 50 ile çok benzerdir.2 adet Raid1 yapıyı Raid 1 ile birleştirerek üretilir. En güvenli yapıdır.

Raid 60

En az 8 disk ile elde edilen bu yapı, 2 adet Raid 6 yapıyı Raid 0 yapısı altında birleştirilir. Burada yüksek seviye güvenlik elde edilir. Toplamda 8 disk’in 6 diski tolere edilir. Güvenlik en üst seviyede iken mali anlamda en pahalı yapıdır.

Raid 0+1


İşte Raid teknolojisinde performans anlamında en üst seviyede bulunan Raid yapısı budur. Disk sayısı ne kadar fazla ise performans o derecede artar. En az 4 disk ile oluşturulabilir.2 adet Raid 0 yapısını Raid 1 altında toplayarak yapılan bu yapı gelen tüm dataları parçalayıp tüm disklere dağıtarak okuma yazma yaptığından performans olarak hiçbir yapı performans anlamında bu yapının yanına yaklaşamaz.

BIOS NEDİR

Bilgisayar il açıldğında çalışmaya başlayan küçük bir yazılımdır. Anakart üzerinde sabit olarak bulunur. ROM adını verdiğimiz bir cip içindedir. Sistemin kapatılması veya formatlanması durumunda BIOS silinmez.
Bunun nedeni ise anakart üzerine monte edilmiş salt okunabilir bellektir. Şimdiki anakartlarda ise daha çok EEPROM bellek kullanılmaktadır.

Bios Ne İşe Yarar:


İlk olarak bilgisayar donanımını dener ve test eder.


BIOS ta Yapılacak Ayarlar:


1.      Anakart üzerine takılı olan donanımların çalışması ve düzgün çalışması için gereken parametreleri ve adresleri tayin eder.
2.      Anakartın sistem açılışında (BOOT) ilk olarak kullanacağı aygıtı belirler.
BOOT; bilgisayarın açıldığında bir dizi sıradan kontrolleri yapıp bilgisayarın açılabilmesi için gerekli olan sistem dosyalarını yükleyerek işletim sistemini dosyaya sokmaktır.




BIOS Menüleri Nelerdir?


1.      STANDARD CMOS SETUP
2.      BIOS FEATURES SETUP
3.      CHIPSET FEATURES SETUP
4.      INTEGRATED PERIPHERALS
5.      POWER MANAGEMENT SETUP
3.      PNP/PCI CONFIGURATION
4.      LOAD BIOS DEFAULTS
5.      LOAD SETUP/PERFORMANCE DEFAULTS
6.      SUPERVISOR PASSWORD
7.      USER PASSWORD
8.      SAVE & EXIT SETUP
9.      EXIT WITHOUT SAVING

STANDART CMOS SETUP
Ana Menüden bu bölüme girdiğinizde, temel sistem ayarları ve sistem saati ile ilgili seçeneklere ulaşırsınız. Bunların işlevleri aşağıda sunulmuştur.

 Date/Time : Sistem saatini ve tarihini buradan ayarlayabilirsiniz. Aslında sistem saatini ve tarihini Windows veya DOS'tan da ayarlayabilirsiniz. İşletim sistemlerinin saat ve tarihleri BIOS'dakilerden farkı olmaz.
Sabit Diskler : BIOS ve anakartlar 4 IDE sürücüye (sabit disk veya CD-ROM) destekler. IDE disketlerinizin ayarlarını "Hard Disks" adlı bu bölmede görebilirsiniz. Ancak sisteminizdeki IDE CD sürücüler veya SCSI sürücüler burada görünmez.
 Disk Sürücüler : Hemen hemen her PC'de bir disket sürücü vardır. Hatta bazılarında iki tane olabilir. İşte bu bölmeden disket sürücünüzün tipini seçeceksiniz. Tek bir disket sürücünüz varsa bunu 1.44M, 3.5" olarak seçebilirsiniz.
Video : Bu, monitörünüzün tipi ile ilgili bir ayardır. Eskiden 40 veya 80 sütunluk CGA monitörler veya mono monitörler varken bu ayar işe yarardı. Artık hep renkli VGA veya SVGA monitörler kullanıldığı için bu ayar EGA/VGA olarak bırakılıyor.
 Halt-On : POST, yani BIOS'un gerçekleştirdiği donanım testleri sırasında bir donanım hatası ile karşılaşılırsa sistem durur. Halt-On seçeneği ile bazı hataların dikkate alınmamasını, POST işleminin devam ederek sistemin açılmasını söyleyebilirsiniz. Bu seçenekler aşağıdaki gibidir.
• No errors POST hiçbir hatada durmaz.
• All errors BIOS bir hata tespit ettiğinde durur ve size bu hatayı düzentmeniz için uyarıda bulunur.
• All, But Keyboard POST klavye hataları dışındaki hatalarda durur.
• All, But Diskette POST disket sürücü hataları dışındaki hatalarda durur.
• All, But Disk/Key POST klavye ve disket sürücü hataları dışındaki hatalarda durur.
 Bellek Bilgileri : Bu alandaki bilgilerde değişiklik yapamazsınız. Burada geleneksel (base), uzatılmış (extended) ve diğer bellek kapasiteleri hakkında bilgi yer alır.

BIOS FEATURES SETUP

CPU Internal Core Speed : Bu sayıdaki ekran görüntüsünde görülmese de bazı anakartların özelliğine bağlı olarak burada işlemcinin hızı görünür. (233MHz, 300MHz gibi). Bazı BIOS'larda bu değiştirilebilir bir değildir. Ancak yeni Abit, Chaintech gibi anakartlarda işlemci terfileri için bu bir seçenek olarak verilmiştir ve işlemci hızını anakart üzerindeki karmaşık jumperler ile değil doğrudan BIOS yazılımından ayarlamanıza izin verir. Bazı BIOS'larda ana menüde CPU&CHIPSET SETUP adlı ayrı bir bölümde de yer alabilir. 
Virus Warning : Bu seçenek "Enabled" konumuna getirilmişse diskin boot sektöründe veya bölmeleme tablosunda (partition table) kazara veya virüsler marifeti ile değişiklik yapılması engeller. Boot virüsleri için güzel bir önlemdir.
CPU Internal Cache : Bazı BIOS'larda "CPU Level 1 cache/CPU Level 2 Cache" olarak da görünür. Yeni PII işlemcilerde önbellek işlemci üzerindedir. Sık kullanılan bazı bilgiler disk veya sistem belleği (RAM) yerine, geçici olarak hızlı önbellekte tutulabilir. Böylece bazı işlemler daha hızlı gerçekleştirilir.
BIOS Update : BIOS yongası ile bütünleşik BIOS güncelleme modülünün işlemciye gerekli bilgileri iletmesini sağlar. Enabled konumunda durmalıdır.
CPU Fast String : Performansı artırır. Bu yüzden "Enabled" konumda olması gerekir. Bazı BIOS'larda bulunmayabilir.
Quick Power On Self Test : POST işleminin 4 kez yerine (bazı PC'lerde 3 kez) bir kez yapılmasını sağlar. Sistemin hızlı açılmasını sağlamak için "Enabled" konumuna getirebilirsiniz.
Boot Sequence : PC'niz açıldığında BIOS'un işletim sistemi için önce hangi sürücüye bakması gerektiğini söyler. Sisteminizi açılış disketi ile açacaksanız bu sırayı A, C ... olarak değiştirebilirsiniz. Normalde ise açılışın hızlanması için C, A ... olarak durmalıdır. Yeni BIOS'larda sistemin CD-ROM'dan veya diğer sürücülerden açılması için CD-ROM, E, F, LS/ZIP gibi seçenekler de bulunur.
Boot Up Floppy Seek : Bu seçenek "Enabled" konumda ise açılışta disket sürücü bir kez aranır. Ama "Disabled" konumda ise sistem ara sıra disket sürücüyü yoklayarak doğru çalışıp çalışmadığını kontrol eder. Sisteminizin ara sıra işlem yapmayı kesip disket sürücüyü aramasını istemiyorsanız "Eisabled" konumuna getirin; çünkü default ayarı "Disabled" dır.
Floppy Disk Access Control : Bazı BIOS'larda bulunan bu ayar, sabit diskten disket sürücüye dosya kopyalamasını engeller. R/W (Read/Write) seçilmişse, diskete yazdırma yapılabilir ve disket okunabilir.
IDE HDD Block Mode Sectors : Bu seçenek, disketlerde veri transferi başına bir sektör yerine her transferde birden fazla sektörün işleme alınmasını sağlayarak disk performansını artırır.
Boot Up NumLock Status : Klavyenizin sağındaki numerik tuş dizisi-klavyenizde NumLock tuşu basılı ise - rakamları yazmak için de kullanılabilir, ok ve fonksiyon (sayfa yukarı/aşağı kaydırma, metin sonuna/başına gitme vs.) tuşları olarak da.
Boot Up System Speed : Yeni bazı BIOS'larda bulunan bu ayarı, sistemin işlemci hızınıza uygun olarak açılması için "High" konumuna getirmelisiniz. "Low" konumda iken sistem dahili veriyolu hızında açılır.
Gate A20 Option : Bu seçenek, sistemin 1 MB üzerindeki uzatılmış belleği (extended memory) nazıl kullanacağı ile ilgilidir. "Fast" seçilmişse, sistem yonga seti Gate A20'yi kontrol eder. "Normal"e ayarlanmışsa, klavye denetçisindeki bir pin bunu denetler. Gate A20'yi "Fast" olarak seçmek, özellik Windows ve OS/2'de sistem performansını artırır.
Typematic Rate : Üç seçenek halinde bulunur. (Bazı BIOS'larda, "BIOS Features Setup" ekranının sağ tarafında yer alır.) Klavyede basılı tutulan bir tuşun tekrarlanma hızını ayarlayan bu seçeneklerden ilki 'Typematic Rate Setting' dir ve "Enabled" konumuna getirildiğinde ikinci ve üçüncü seçeneklerin ayarlanabilmesini sağlar.
Security Option : Sisteminize ve BIOS Setup'daki ayarlara başkalarının ulaşamaması için BIOS Setup'tan nasıl şifre koyabileceğinizi biraz ileride açıklayacağız. Bu seçenek ise bu şifrenin sistem için mi BIOS Setup için mi olması gerektiğini belirler. Hani bazen BIOS Setup'ta şifre koymanıza rağmen sistem takır takır açılır, yoksa sistemin şifre özelliği çalışmıyor mu diye sinirleriniz bozulur ya... İşte o zaman bu ayar "Startup" konumuna getirilmiş demektir. Oysa bu ayar "System" konumuna getirilirse, sistem açılışta şifre sorar ve şifreyi girmeden PC'nizi açamazsınız.
PS/2 Mouse Function Control : Yeni sistemlerde fare bir COM portuna değil, yuvarlak bir PS/2 portuna bağlanır (tabii bunun için PS/2 farenizin olması gerekir.) İşte bu ayar "Auto" ise sistem açılışta PS/2 fareyi tanır ve IRQ12'yi bu fareye ayırır. Aksi halde IRQ12 başka kartlara ayrılabilir.
PCI/VGA Palette Snoop : Bazı grafik kartları (örneğin grafik hızlandırıcılar ve MPEG kartları) standart VGA olmayabilir ve renkleri düzgün şekilde göstermeyebilir. Bu ayarın "Enabled" yapılması sorunu giderir. "Disabled" olarak bırakılması önerilir.
OS/2 Onboard Memory >64MB : OS/2 işletim sistemi ile birlikte 64MB'tan büyük DRAM kullanıyorsanız bu ayarın "Enabled" yapın. Aksi halde "Disabled" olsun.
Video ROM BIOS Shadow : Bu ayar "Enabled" yapıldığında video BIOS'unun ROM tipi bellekten RAM tipi bellek ROM'dan hızlı olduğu için, "Shadow" adı verilen bu işlem sayesinde sistem performansı artar.

CHIPSET FEATURES SETUP

Anakartın yonga seti ile ilgili ayarlar bu kısımda bulunur. Günümüzde çoğu anakartta bulunan yonga seti ve bellek ayarları ile ilgili seçenekleri bu bölümde anlatacağız.

EDO Auto Configuration : Bu ayar genelde default olarak 60 ns'ye ayarlanmıştır. 50 veya 70 ns'lik EDO RAM'ler kullanıyorsanız bu ayarı 50 veya 70 ns'ye getirebilirsiniz. EDO RAM ile ilgili teknik bilgiler içeren diğer ayarları olduğu gibi bırakmanız önerilir. (Bu devir kapandı)
SDRAM Configuration : Sisteminizde SDRAM tipinde bellek kullanıyorsanız belleklerinizin hızını burada belirleyebilirsiniz. LX yonga setli anakartlarda bu ayar 8, 10 veya 12 ns olabilir. BX anakartlar için geliştirilen 100MHz'lik belleklerde ise bu ayar 6 veya 8 ns olmalıdır. SDRAM ile ilgili teknik bilgiler içeren diğer ayarları olduğu gibi bırakmanız önerilir.
8/16 Bit I/O Recovery Time : 8 ve 16 bitlik ISA kartlar için zamanlama. Dafault ayarlarda bırakılmalıdır. Memory Hole at 15M-16M : Bu ayarı "Enabled" yapmak, belleği 15-16 MB arasındaki kısmını bu ayarı özellikle gerektiren ISA kartlara ayırır.
PCI 2.1 Support : Bazı BIOS'larda bulunan bu ayar PCI 2.1 standardının desteklenmesini sağlar.
Data Integrity Mode : Hata düzeltmeli (ECC) bellek kullanıyorsanız bu ayar ECC yapılmalı, aksi halde Non-ECC olarak bırakılmalıdır.
Onboard Serial Port 1 : Birinci seri portun bellek adresini ve IRQ'sunu gösterir. Bazı dahili modemler bu portu (COM 1) kullanır ve seri portun iptal edilerek dahili veriyoluna yönlendirilmesini gerektirir.
Onboard Serial Port 2 : İkinci seri portun bellek adresini ve IRQ'sunu gösterir. Seri port 1 için söylediklerimiz bu port için de geçerlidir. Seri Port 2'nin default bellek adresi ve IRQ'su 2F8H/IRQ3'tür. 
Onboard Parallel Board : Paralel portun bellek adresini ve IRQ'sunu gösterir. Default değeri 378H/IRQ7'dir. Bir PC'ye paralel portlu giriş çıkış (I/O) kartı bağlanarak paralel port sayısı üçe çıkarılabilir.
Paralel Port Mode : Default ayar "Normal" dir. Bu, portun normal hızda ama tek yönlü çalışmasını sağlar.
ECP DMA Select : ECP modu hızlıdır ama bir DMA (Direct Memory Access - Doğrudan Bellek Erişimi) kanalının kendisine ayrılmasını ister. Seri porta ECP veya ECP+EPP modlarından birini kullanan bir aygıt takmışsanız ve seri portu buna göre ayarlamışsanız işte bu seçeneği default ayarı olan "Disabled" dan çıkarıp DMA 1 veya 3 kanalına ayarlamalısınız.
UART2 Use Infrared : Bu ayar "Enabled" konuma getirildiğinde anakart üzerindeki infrared özelliği devreye girer ve ikinci seri UART portu anakart üzerindeki infrared konnektörüne ayırır. (Infrared cihazlar, kablo gerektirmeden kızıl ötesi ışınlarla PC ile veri alış verişinde bulunurlar; ancak bunun içinde sisteme bu konnektör yardımı ile bir IrDA cihazlar pek piyasaya çıkmadığı için bu ayarı "Disabled" konumda tutabilirsiniz. )
Onboard PCI IDE Enabled : Bu ayarı kullanarak IDE kanalını, ikinci IDE kanalını veya her ikisini birden ("both" seçeneği ile) aktif konuma getirebilirsiniz. Normalde her iki IDE kanalını da açık tutmalısınız, ancak sadece SCSI sürücüye sahip sistemler için her iki kanal da "Disabled" konuma getirilebilir.
IDE Master/Slave PIO/DMA Mode : IDE kanallarına (0 ve 1) master ve slave olmak üzere ikişerden dört IDE sürücü bağlanabilir. IDE aygıtları farklı modlarda (0, 1, 2, 3) sahip olduğu için bunların bağımsız olması gerekir. IDE sürücüleriniz optimum performansa göre ayarlanır.
CPU Warning Temperature : İşlemci ısısı kaç dereceye gelince sistemin alarm vereceğini belirler. İşlemci ısısının üst ve alt limitlerini buradan belirleyebilirsiniz. İşlemci ısısı belirlenen limitleri aşarsa sisteminize kurulu uyarı mekanizması devreye girer.
Current CPU Temperature : Anakartınızda ısı sensörleri varsa, bu alan işlemci ısısını gösterir.
Current System Temperature : Sisteminizde (anakartın çeşitli yerlerinde) ısı sensörleri varsa, bu alan sistem ısısını gösterir.
Current CPUFAN 1/2/3 Speed : Anakartınızda bu iş için bir denetleme sistemi varsa sisteminizdeki üç CPU fanının hızını gösterir.

POWER Management Setup

Bu bölümde sisteminizin güç tüketimini azaltmak için için ayarlar bulunur.
Power Management : Güç yönetim modlarının ana denetim masasıdır. Ayarı "Max Saving"e getirirseniz sistem kısa bir süre kullanılmadan durursa güç tasarruf moduna geçer. "Min Saving"de de aynı işlem olur ama bu sefer sistem güç tasarruf moduna daha uzun sürede geçer. "Disabled" seçeneği tüm güç yönetim modunu tümüyle devreden çıkarır. "User Define" seçeneği ise bu bölümdeki diğer seçenekleri ayarlanabilir konuma getirerek, kullanıcının kendi tercihlerini yapabilmesini sağlar.

PM Control By APM : Sisteminizde gelişmiş güç yönetimi yüklüyse bu seçeneği "Yes" olarak ayarlamak güçten daha fazla tasarruf sağlar.
Video Off Option : Bu seçenek monitörün ne zaman güç koruma tasarruf geçirilebileceğini gösterir. All Modes Off (tüm modlarda kapama); Always On (daima açık); Suspend Off (suspend modunda kapama) ve Susp, Styb Off (suspend ve standby modlarında kapama) seçenekleri vardır.
Video Off Method : Monitörün ne şekilde askıya alınacağını belirler.
Video Off After : Sistemin sırayla daha düşük güç koruması modlarından daha yüksek olanlara geçmesini sağlamışsanız, hangi modda monitörün kapanacağını belirler.
Modem Use IRQ : Sistemi modem sinyali ile uyandıracaksanız, varsa bu seçenekte modeminizin IRQ'sunu seçmelisiniz.
PM Timers : Bazı BIOS'larda, bu pencerenin çizgilerle sınırlanmış ayrı bir bölümünde bulunan PM Timers ayarları güç yönetim zamanlarını belirler.
Power Up Control : Yine aynı pencerede ayrı bir bölmede yer alan bu grupta ayrı bir bölmede yer alan bu grupta sistemin ne zaman otomatik açılacağını belirlenir. 'Soft-Off' özelliğine sahip anakartlarda sistem bir düğme ile veya yazılım aracılığı ile kapatıldığında elektrik doğrudan kesilmez, sistem askıya alınır.
PWR Button<4 sec : Bu ayar 'Soft Off'a getirildiğinde PC açma/kapama düğmesi 4 saniyeden sistem normal olarak kapanır. Suspend seçeneğinde ise düğmenin iki yönlü işlevi vardır; 4 saniyeden az basıldığında sistem uyku moduna geçer.
PWR Up On Modem Act : Bu seçenek "Enabled" duruma getirildiğinde bilgisayar kapalı durumdayken modemden gelen bir sinyalle (modeme bağlı telefon numarası arandığında) açılır.
Automatic Power Up : Sisteminizin günün belirlediğiniz saatlerde otomatik olarak açılmasını sağlar.

PNP/PCI Setup

Bu pencerede BIOS'u kullanmak yerine PCI veriyolu yuvalarını ayarlayarak Tak Çalıştır (PnP) işletim sistemlerinden yararlanmak için gerekli seçenekler bulunur. Ayarların karşısında "Yes" seçilmişse işletim sistemi aygıtla ilgili kesmeleri kendi ayarlar. Tak Çalıştır işletim sistemi kullanmıyorsanız veya kesme ayarlarının (IRQ) sizin ayarladığınız gibi kalmasını istemiyorsanız bu "No" ayarları seçilmelidir.

PnP Os Installed : Tak Çalıştır destekli bir işletim sistemi kullanıyorsanız (OS/2, Win 95/98/xp) bu ayarı "Yes" yapın.
Resources Controlled By : Tak Çalıştır BIOS'lar tüm boot işlemlerini ve Tak Çalıştır aygıtları kontrol edebilir. Bu ayar 'Auto'ya getirilirse tüm IRQ ve DMA atamaları kaldırılır; çünkü BIOS bu işlemi devralır..
IRQ n Assigned to : Tak Çalıştır olmayan kartlar ve aygıtlar belirli bir IRQ'da çalışmak isteyecektir. İşte bir IRQ'yu (kesme istemi) Tak Çalıştır olan veya olmayan kartlara göre buradan ayarlayabilirsiniz.

Load BIOS Defaults

Bazı kullanıcılar, ana menüdeki bu seçeneğini, BIOS'u fabrika ayarlarına getirmeye yaradığını düşünür. Ancak tüm yüksek performans özelliklerini kapatan bu seçenek, BIOS ayarları ile ilgili herhangi ciddi bir problem ile karşılaştığınızda kullanılır.
Load Setup Defaults

İşte bu BIOS'un optimize edilmiş fabrika ayarlarını yükler. Ancak kullanılan aygıtlar, işletim sistemi vs. sistemden sisteme değiştiği için bu fabrika ayarlarının yüklemesi her zaman optimum performans sağlıyor anlamına gelmez. Ayarlarınızı yukarıdaki açıklamalara göre yapmalısınız. Burada da standart Setup ayarlarını yükleme işlemi aynıdır.
HDD Low Level Format: Bazı BIOS'larda bulunan bu seçenek sabit diske düşük seviyeli format atar. Bir anlamda disk yüzeyini kazır diyebiliriz. Çok tekrarlanması diski bozabilir. Bu yüzden disk gözden çıkarılmadan kullanılmayacak bir format işlemidir.

Save & Exit Setup


BIOS Setup'da yaptığınız değişikliklerin hiçbiri BIOS'a kaydedilmeden devreye girmez. İşte bu seçeneğe 'Enter'leyip Y tuşuna basarak yaptıklarınızı kaydedecek ve tekrar sistem açılışına geri döneceksiniz. Yaptığınız değişiklikleri kaydetmeden önce bir hata yapmadığınızdan emin olun.
Exit Without Saving

Yaptığınız değişiklikleri kaydetmeden, yani bu değişiklikleri işleme sokmadan BIOS Setup'tan çıkmak için bu seçeneğin üzerine gelip Enter tuşuna basın. Yine olay için klavyede Y tuşuna bastığınızda sistem açılışına dönecekti.

BIOS ve UEFI  BAŞLICA FARKLAR
1. BIOS pc ler üzerinde gömülü gelen ve pc’nin ilk çalıştırdığı yazılımdır. UEFI ise intel firması tarafından geliştirilen BIOS standartlarıdır.
2. UEFI farklı fare kontrollerini destekler, sabit diskinizi yedeklemeye imkan tanır.
3. UEFI internetinizi kullanarak bilgisayarın ihtiyacı olan sürücüleri kurabilir. BIOSta bu özellik yoktur.
4. BIOS yalnızca metin arayüzü ile yönetilebilir; UEFI de grafiksel bir arayüz mevcuttur.
5. BIOS tek dil seçeneği sunarken, UEFI çoklu dil seçeneği sunarak kullanımı kolaylaştırır.
6. BIOSun aksine, UEFI firmware manager and system software manager şeklinde 2 modül mevcuttur.
7.UEFI açılış süresü daha kısadır.
8. UEFI C diliyle geliştirilmiştir, BIOS ise ASM diliyle
9. 16-bit modunda çalışır; UEFI- 32-bit veya 64-bit modunda
10.Herhangi bir işletim sistemi olmadan UEFI üzerinden internette dolaşmak mümkün olabilir.
11.UEFI hataları düzeltmekte ve arızaları onarmakta daha iyidir.

UEFI, eski BIOS'ların yerini alan yeni bir firmware, donanım yazılımıdır. Yeni nesil sistemlerde BIOS yerine UEFI kullanılır. UEFI arayüzü eski tip BIOS'lara göre çok daha gelişmiş, donanım ve işletim sisteminin birbiri ile iletişimi kolaylaşmıştır. Bunun önemli faydaları PC'nin daha hızlı açılıp kapanması, boot işlemlerinin hızlanması ve GPT bölümleme tablosu ile 2 TB üstü disklere destek sunmasıdır.

UEFI işletim sistemi kurulumu ise bu özelliklerin faydalanılabilir olduğu önemli bir noktadır. Bugün UEFI için tavsiye ettiğimiz işletim sistemi Windows 10 64 Bit'tir.

Legacy, eski donanım ve işletim sistemlerine destek sunan bir özellik. UEFI kurulum yapılmadığında bunun adı eski tip, Legacy kurulum olmuş olur.

USBLER ARASINDAKİ FARKLAR

USB 1.1 2.0 3.0 3.1 ARASINDAKİ FARKLAR

 


USB 1.1 VE USB 2.0 Arasındaki Fark:


USB 1.1 ve USB 2.0 portları fiziksel olarak aynıdır. USB 1.1 standardı, veri iletişim hızını 12 Mbit/saniye ile sınırlar. USB 2.0'da veri iletişim hızı 480 Mbit/saniye'dir. Arada büyük fark vardır. USB portunu kullanan USB 1.1'nin hız kısıtlamasından dolayı yüksek performansta çalışan aygıtlar üretilemiyordu; USB 2.0 ile bu sınır ortadan kalktı. Örneğin, artık yüksek hızda CD / DVD yazıcılar USB 2.0 standardını kullanırlar.
Bir ürünün USB 2.0 standarında çalışması için hem kendisinin USB 2.0 kontrolcüsüne sahip olması hem de anakartın USB 2.0 destekli olması gerekir.


USB 2.0 aygıtlar USB 1.1 portta; USB 1.1 aygıtlar ise USB 2.0 portta çalışır mı? Sorusuna gelecek olursak;
USB 1.1 ve 2.0 portlar birbirileriyle tamamıyla uyumludur. Yani, USB 2.0 olan aygıtınızı rahatça USB 1.1 portuna; USB 1.1 olan aygıtınızı USB 2.0 standardındaki portlara takabilirsiniz. Taktığınız aygıtlar çalışacaktır. Ancak:

- USB 1.1 olan aygıtı USB 2.0 destekli sisteme taktığınızda hızı yine USB 1.1 standardı ile sınırlıdır. 

- USB 2.0 olan aygıtı USB 1.1 destekli sisteme taktığınızda hızı USB 1.1 standardınını hızı ile limitlenir. Yani tam performans ile çalışmaz diyelim.

 USB 2.0 VE USB 3.0 Arasındaki Fark:


·        USB 2.0 Bellek: Hız 480 Mbit/sn (60 MByte/sn)
·        USB 3.0 Bellek: Hız 4,80 Gbit/sn (600 MByte/sn)
Yukarıda görürdüğü gibi USB 2.0 Bellek 480 Mbit/sn bant genişliğine sahipken USB 3.0 Bellek 4,80 Gbit/sn bant genişliğine sahiptir. Kısaca 2.0 ve 3.0 kavramı alacağınız Flash Belleğin bir bilgisayara olan dosya alım veya aktarım hızıdır. USB Bellek 3.0, 2.0’a göre oldukça yüksek düzeyde bir aktarım hızına sahiptir. Ancak belleğin kullanıldığı bilgisayar veya donanım birimi aktarım hızı ne ise o hızda olabilecektir. Yani aldığınız USB Bellek 3.0 ancak bilgisayarınız 2.0 destekliyorsa aktarım hızı 2.0 düzeyine olacaktır. 3.0 Belleklerin USB girişi genellikle MAVİ renklidir.


USB 3.0 VE USB 3.1 Arasındaki Fark:


USB 3.1 ile birlikte USB Type-C adı verilen spesifikasyon da geldi. Ve USB Type-C ile daha hızlı şarj, daha hızlı veri transferi, daha küçük boyut gelmiş oldu. USB 3.0’da veri transferi USB 3.1’e kıyasla daha küçüktür. USB 3.0 da 4,80 Gbit/sn bant genişliğine sahip iken USB 3.1 ile 10 Gbit/s ‘e yükseldi. USB 3.1 eski standartlarda da kullanılabiliyor.