CPU şeması

CPU ŞEMASI

Çekirdek(Core) Sayısı: İşlemci paketi içerisinde birbirinden bağımsız olarak komutları çalıştırabilen her yapıya çekirdek ismi verilmektedir. Gerçek zamanlı olarak kendisine verilen işa kışı görevlerini aynı anda yerine getirerek performansı artırır. Her çekirdek birbirinden bağımsız FSB ye sahiptir. Tüm çekirdekler L2 yi ortak kullanırlar. Günümüzde 2 ve 4 çekirdekli işlemciler bulunmaktadır. Intel Pentium Dual Core, Intel Pentium Core 2 Duo, Intel Quad Core ve AMD Athlon X2 serisi çok çekirdekli yapıya sahiptir.

Level2(L2) Cache: İşlemciye yakınlığından dolayı bu isim verilir. En yakın olana L1, diğerine L2, L3 gibi isimlendirmeler kullanılır. Yapısı SRAM hafıza tipindedir. SRAM hafızalar daha hızlı fakat maliyetleri yüksek hafıza çeşitleridir. Yavaş olan RAM erişimlerini azaltmak için işlemci içerisinde yer alan daha hızlı fakat küçük boyutlardaki hafızaya verilen isimdir. İşlemcinin hafıza kontrol devresinden(MCH) istekte bulunduğu her kod bu belleğe yazılır. İşlemci aynı kodu RAM yerine daha hızlı olan bu bellekten alır.

Eğer bu bellekte olmayan bir kod isteği gelirse MCH uzun süre kullanılmayan kod yerine yenisini yerleştirir. Böylece cache belekte sık kullanılan kodlar kalarak, ortalama bellek erişimi hızlanmış olur. Günümüzde Athlon 64 X2 Dual işlemcilerde 2x1MB, P4 lerde 2MB, Core2 Duallarda 4MB, Core2 Quad larda 8MB ve Celeron larda 1MB veya 512 KB L2 bellek miktarı vardır. L2 miktarı ne kadar fazla olursa o kadar çok kod saklanabilir. Fakat uygulama belirli kodları daha sık kullanıyorsa bu büyük L2 kapasitesinin faydası olmayacaktır. RAM’den tipik olarak 4 kat daha hızlı çalışmaktadır

ALU(Aritmetik ve Mantıksal İşlem Birimi): Toplama çıkarma, çarpma, bölme, mantıksal ve, veya, değil komutları ve kaydırma komutları.

Kaydediciler(Registery): İşlemci içerisinde sayıları depolamak için kullanılan hafıza çeşididir. İşlemci veri uzunluğu kadar genişliğe(32, 64 bit) sahiptirler. Literatürde test, EBX, EAX, BX, ES, IP gibi isimler alan kaydedici hafıza gözleri vardır.

Komut Çözücü(Instruction Decoder): İşlemcinin yapması gereken kodların icrası için gerekli işlemleri başlatır ve komutun çalıştırılması için gerekli işlemleri belirler.

Veriyolları(Buses): İşlemcinin diğer donanım birimleri ile bağlantısını sağlayan iletken elektriksel yollardır. Üç adet veriyolu bulunur. Bunlar veri(data), adres(address) ve kontrol(control) veri yollarıdır.

Bit Genişliği: İşlem yapabilme boyutunu gösterir. Günümüzde 64 ve 32 bit işlemciler vardır. İşlemcinin sahip olduğu kaydediciler, veri hattı ve adres hattının genişliğini gösterir.

FPU(Kayan Nokta): Kayan noktalı sayılar tamsayı işlemlerden daha yavaştır. Bilgisayar performanslarının karşılaştırılmasında özellikle bilimsel bilgisayarlarda,kayan noktalı sayılar üzerindeki işlem hızı önemlidir.

Yürütme Birimi (Execution Unit - EU): EU, bir işlem kodu okumak veya saklamak için, BIU tarafından fiziksel adresi hesaplamada gerekenleri sağlamaktadır. 

İŞLEMCİLER

Kısaca CPU ( Central Process Unit ) yani Merkezi İşlem Birimi’dir. İşlemci için bilgisayarın beynidir diyebiliriz. Adından anlaşıldığı gibi bilgisayardaki işlemleri gerçekleştiren ve gerekli yerlere gönderen elemandır.Konuyu basitçe anlatmak gerekirse bilgisayar üzerinden yaptığımız herşey işlemciye muhakkak uğrar. Yani klavyedeki bir tuşa basmamız, fareyi hareket ettirmemiz birebir olarak işlemcide gerçekleşir.

İlk işlemciler belli işlemleri ve çoğu zamanda yalnızca tek bir işlemi gerçekleştirmek için üretilmişlerdir. Ancak üretilen bu işlemcilerin hem maliyeti çok yüksekti hem de yaptığı iş sınırlıydı. 1970’lerde mikroişlemcilerin üretilmesiyle işlemci tasarımları ve kullanım alanları oldukça değişti. İlk mikroişlemci Intel 4004’ün üretilmesi (1971) ve bunu takiben ilk geniş çaplı kullanım alanına sahip olan Intel 8080’nin üretilmesi (1974) ile merkez işlem birimini yürütme metodları tamamiyle değişim gösterdi ve gelişen teknoloji ile birlikte küçük boyutlu bilgisayarlar ve cep telefonlarının üretilmesi küçük bir işlemcinin geliştirilmesini zorunlu kıldı. Bu sayede işlemcilerin kullanım alanları genişledi ve hayatımızın vazgeçilmez bir parçası oldu. Günümüzde işlemciler; otomobiller, cep telefonları, bilgisayarlar ve daha bir çok üründe kullanılmaktadır.

İşlemci Çeşitleri

Soket

Slot

BELLEKLER

RAM(Random Access Memory)

Elektrik kesildiğinde içerisindeki veriler kaybolduğunda işlemcinin verilerin tutulduğu geçici bir depolama alanıdır. Programların çalışabilmesi için öncelikle RAM e aktarılması gerekir. Bu işin temel amacı, CPU tarafından istenecek veri ve komutlara çok daha hızlı bir şşekilde erişilme ihtiyacı vardır.

CPU RAM e sabit disklerden çok daha hızlı erişir. Eğer çağırılan program sabit olunan RAM den daha büyük boyutta ise belirli aralıklar ile sabit diskten transfer yapılması gerekmektedir.

            RAM in bu tarz yetersiz kalmasına karşın;

İşletim sistemi (page file) servisi ile sabit diskin bir kısmını RAM gibi kullanmaya çalışır.

      RAM                               

          SIMM RAM                                                                      DIMM RAM

Statik RAM  Dinamik RAM                                  Skron RAM         DDR RAM    

                                                                           DDR2 SDRAM   Rambus RAM

SIMM RAM

Tek sıralı hafıza modülüdür.

Statik RAM: Daha yüksek hıza karşı daha yüksek maliyetlidir. Ve daha büyük mimari bir yapı kullanılır. Bu sebeple genellikle küçük boyutlu olarak ön bellek amacı ile kullanılır.

Dinamik RAM: Şuanda en popüler bellek türü olan dinamik RAM düşük maliyet, küçük mimari yapı ve makul derecede hız sunması sayesinde genellikle sistem hafızası olarak kullanılır.

ROM( Read Only Memory)

            ROM sadece okuna bilir bellekler için kullanılan genel bir ifadedir. İlk üretilen ROM sadece okunabilir genel ifadedir. Daha sonra üretilen ROM çeşitleri üzerinde elektriksel yöntemler ile değişiklik yapılabilir. Bu tipteki hafıza birimleri elektrik kesildiğinde dahi bilgilerin saklanması gerektiği durumda kullanılır. Genel olarak 4 gruba ayrılır.

MPROM

            Özel bir program veya veri maskelemek amacıyla kullanılan üretici tarafından programlanan ROM çeşididir.

PROM

            Kullanıcı tarafından ROM programlayıcı ile sadece bir defa programlana bilen ROM çeşididir.

EPROM

            Mor ötesi ışık ile silinebilen bilgiyi yıllarca koruyabilen ROM çeşididir.

EEPROM / FLASH ROM

            Devredeyken elektriksel yolla bir kısmı ya da tamamı değiştirilebilen, silinebilen, yeniden veri yüklenebilen bir ROM türüdür.

VERİ YOLLARI

VERİ YOLLARI VE ÇEŞİTLERİ

Anakart üzerindeki bileşenlerin birbiri ile iletişime geçebilmesi için kullanılan birimlere veri yolu denir. Bilgisayarlarda genellikle iki tip veri yolu (bus) kullanılmaktadır.

Birinci tür veri yolları köprüler aracılığı ile sisteme bağlanan ( ISA, AGP, PCI gibi) veri yollarıdır.

İkinci tür veri yolları ise doğrudan işlemciye ve sistem belleğine bağlanan Sistem Veri Yolu (System BUS) ya da diğer ismi ile Yerel Veri Yolu’dur (Local BUS).

İlk veri yolu çeşidimizde bağlantılar köprüler aracılığı ile sağlanmaktadır. Köprü dediğimiz birimler esasen veri trafiğinin düzeni ile meşgul olan yonga setleridir.

Yonga Seti:

Yonga seti, anakartın beyni niteliğini taşıyan entegre devrelerdir. Bilgisayarın içerisindeki işlemci, önbellek, sistem veri yolları, çevre birimleri..kısaca tüm birimler arasındaki iletişimi denetlemesi yönünden bilgisayarların trafik polisleri olarak da düşünülebilir. Yonga seti veri akışını denetlemesi yönünden doğrudan performansı etkileyen etkenlerin başında gelmektedir. Eğer yonga setiniz kaliteli ise veriler daha hızlı bir şekilde iletileceğinden performansı olumlu bir şekilde etkileyecektir.

Eski sistemlerde bilgisayarların farklı bileşen ve işlevlerini, çok sayıdaki farklı yonga denetlemektedi. Yeni sistemlerde gerek maliyeti düşürmek gerekse tasarımın daha basite indirgenmesi amacı ile uyumluluk sorununu ortadan kaldıran tek bir yonga seti tasarlandı. Günümüzde yonga seti en çok Intel tarafından üretilmektedir. Intel ürettiği bu yonga setlerini, setlerin desteklediği veri yolu teknolojilerini temsil edecek biçimde PCI set ve AGP set olarak iki ana başlıkta isimlendirmektedir. Intel'in yanında Silicon Integrated Systems (SIS), Acer Labs Inc. (ALI) ve VIA gibi üretici firmalar da kendi yonga setlerini geliştirmişlerdir.

Veri Yolları Çeşitleri

• ·         Bant Genişliği
• ·         ISA
• ·         PCI
• ·         AGP
• ·         USB veri yolu
• ·         Firewire (IEEE 1394) veri yolu
• ·         MİNİ PCI veri yolu
• ·         PCI Express veri yolu
• ·         IDE
• ·         EIDE
• ·         SCSI
• ·         SATA
• ·         PATA

Bant Genişliği

İletişim kanalının kapasitesidir.(Birim zamanda aktarılabilecek veri miktarı)

ISA (Industry Standard Architecture) Veri Yolu

Ana kartın kenarına yakın yerde bulunan uzun siyah kart yuvalarına ISA yuvalar denmektedir. Eski bir slottur. 8-16 bit veri yoluna sahiptir. Bant genişliği düşük olduğundan kullanılmamaktadır. 90’lı yıllardan itibaren birimlerinin çoğunun hızlanması ile birlikte ISA' in kullanımı azalırken; PCI veri yolları yayılmaya başlamıştır.

PCI (Peripheral Component Interconnect) Veri Yolu

Anakartta ISA veri yollarının hemen yanında bulunan, ISA' ye daha kısa olan beyaz renkli kart yuvalarıdır. PCI veri yolları, PCI kartlarının genişleme yuvalarına takılması ile çalışır. PCI veri yolu tak-çalıştır özelliğinde üretilirler. Tak çalıştır özelliği herhangi bir ayarlama yapmaksızın donanım sürücüsünün otomatik olarak sisteme yüklenmesidir. PCI ise 64 bit olup üzerine modem, ses kartı, ekran kartı gibi donanım kartlarının takıldığı yerdir.

AGP (Advanced Graphics Port)

Yalnızca ekran kartları için üretilmiş olan bu veri yolu, ekran kartının işlemciye doğrudan ulaşmasını sağlar. PCI veri yolu, sınırlı bant genişliğinden dolayı 3D grafiklerinin işlenmesi gereken uygulamalarda yetersiz kalıyordu. AGP, PCI'a göre daha hızlı olduğundan ve sistem belleğine erişebilmesi gibi özelliklerinden dolayı tercih edilmiştir.

USB (Universal Serial BUS) Veri Yolu

USB, bilgisayar ile bilgisayara harici olarak takılabilir aygıtlar arasında kullanılan arabirimdir. Joystick, klavye, fare, dijital kamera, taşınabilir bellekler, modem, bluetooth, tarayıcı, yazıcı, TV kartı gibi birimler USB veri yolunu kullanabilen çevre birimleridir. USB veri yolunu kullanan herhangi bir birim tak-çalıştır özelliği taşımasının yanında hiçbir bağdaştırıcı kart kullanmadan veya bilgisayarı kapatmaya gerek duymadan bilgisayara takılabilir.

 

IEEE 1394 (FIREWIRE) Veri Yolu

Saniyede 400 megabitlik veri transferine olanak sağlayan, henüz yeni olmasına rağmen hızlı bir yol standardıdır. 400 Mbps ile 1200 Mbps arasında bir bant genişliğine sahip olan bu veri yolu, tek bir bağlantı noktasına 63 adet çevre birimi takılabilmesini desteklemektedir. Tasarımlanma amacı temelde hız olsa da, aslen IDE, EIDE, SCSI ve Paralel Port gibi veri yollarının yerine geçmektir.

MINI PCI Veri Yolu

Diz üstü bilgisayarlar için üretilen bu genişleme yuvaları modem ya da ethernet kartı gibi birimler ile kullanılır. PCI yuvasına takılan kartlara göre çok daha küçük olan Mini PCI kartları, telefon ya da ağ kablosunu bağlamak amaçlı RC11 ya da RJ45 bağlayıcısı (connector) ile bağlanarak işlem görürler.

PCI ExPress Veri Yolu

PCI Express, temelde bir endüstri standardıdır. Genellikle seri giriş-çıkış birimlerinin bağlantısında kullanılan bu kartlar yüksek performans sağlarlar. Günümüzde masaüstü, sunucu, işlemci ve gömülü sistemlerde kullanılmaktadır. Bu teknolojinin yapısı ile benzerlik gösteren veri yolları Seri ATA ve SCSI teknolojisinde de kullanılmaktadır. PCI Express'in üretilişindeki temel amaç paralel ve paylaşımlı veri yollarının yerine noktadan noktaya seri veri yolunu kullanmaktır.

Veri Kabloları Çeşitleri

IDE (Integrated Device Elektronics) Veri Yolu

Öncelikli olarak sabit sürücüleri kontrol etmek amacı ile geliştiren bu veri yolu aslen bir arabirimden başka bir şey değildir. CD ROM, DVD ROM, sabit sürücü gibi saklama birimleri bilgisayara IDE ara birimi aracılığı ile bağlanırlar. Bu bağlanma işlemi ise IDE kablosu ile sağlanmaktadır.

IDE Kablosu

40 ya da 80 telden oluşturulmuş veri kablolarına IDE kablosu denilmektedir. Her kablonun baş ve sonunda bir bağlantı birimi (connector) bulunmaktadır. 

EIDE (Enhanced IDE)

Bu standart sabit disk kapasitesini 528 MB sınırının üzerine çıkartmak amaçlı tasarlanmıştır. Anakarta eklenmiş şekilde gelen bu teknoloji, daha fazla disk erişimi sağlamaktadır. Saniyede 100 MB veri transferine olanak sağlaması da bir avantajıdır.

SATA

            Maksimum veri kablosu 100 santimdir. Kabloların yer ve uzunluk olarak IDE kablolarından daha avantajlıdır. SATA 3 teknolojisi ile 600 mg/s hızına ulaşmıştır.

PATA

            Tek bir şerit kablo üzerine en fazla iki tane sürücü tanımlanabilir. İki sürücüden birine “master”(hükümdar) diğerine ise “slave” (köle) denir. Ayarlanması zorunluluğu vardır. Paralel olarak veri üretimine sahiptir. 4 ile 0 pine sahiptir. Bu kablolar 45 santimden uzun olmamalıdır.

            SCSI

Bir başka sabit disk bağlantı çeşiti olan SCSI, üç farklı türde karşımıza çıkmaktadır:

SCSI 1: 8 aygıtı desteklemektedir. 
SCSI 2: 16 aygıta kadar destek sağlamaktadır. 
SCSI 3: Veri transfer hızını 160 Mbps'ye kadar çıkartmakla birlikte 16 aygıta da destek vermektedir.

GÜNCEL SATILAN İŞLEMCİLERİN SOKETLERİ

Soket, işlemcinin anakarta takıldığı yuvaya verilen isimdir. Soket standartları AMD ve Intel tarafından belirlenir ve anakart üreticilerine verilir. Üreticiler de buna uygun üretim yaparlar. Mesela LGA 2011 Intel'in en üst seviye soketidir. Bu sokete uygun işlemciler yüksek performans sunarlar.

Soketleri işlemcilere göre farklılık gösterir. En iyi soket ismi diye bir durum yok aslında. Intel'in en güncel soket tipi LGA 1150'dir. Bundan önce 1155'ti. AMD ise AM3+ soket tipini kullanıyor.

INTEL İŞLEMCİ SOKETLERİ

 Intel'in neredeyse her işlemci serisi farklı bir soket yapısına sahiptir.

LGA 775 Soket

Pentium ve Celeron

Pentium 4 – LGA 775 soket – 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri

Pentium D – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri

Pentium Dual Core – LGA 775 - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ, 975X, P965, G965, Q965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35 yonga setleri

Pentium Dual Core G6900 – LGA 1156 - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri

Celeron D – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ yonga setleri

Core 2 serisi

Core 2 Duo ve Quad modelleri LGA 775 soket yapısına sahip

Core 2 Duo – LGA 775 soket - 945GC, 945GZ, 946PL, 946GZ, 975X, P965, G965, Q965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35, X38, X48, P43, P45, G41, G43, G45, B43, Q43, Q45 yonga setleri

Core 2 Quad – LGA 775 soket - 975X, P965, P31, P35, G31, G33, G35, Q33, Q35, X38, X48, P43, P45, G41, G43, G45, B43, Q43, Q45 yonga setleri

Core 2 Extreme – LGA 775 ve LGA 771 soket - X38, X48 yonga setleri

Core i serisi

Core i7 900 modelleri LGA 1356 soketliler ve X58 yonga seti ile uyumlular

Core i3 – LGA 1156 soket – P55, H55, H57, Q57 yonga setleri

Core i5 – LGA 1156 soket - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri

Core i7 800 – LGA 1156 soket - P55, H55, H57, Q57 yonga setleri

Core i7 900 – LGA 1356 soket – X58 yonga seti

AMD İŞLEMCİ SOKETLERİ

AMD'nin soket ve yonga seti ilişkisi Intel'e oranla çok daha basit. AMD işlemcilerinde uzun süredir sadece iki tip soket kullanıyor. Bunların geri uyumlu olması da kullanıcılar için bir avantaj.

AMD işlemcilerinde uzun süredir sadece iki soket tipi kullanılıyor.

Athlon serisi

Athlon 64 X4 – AM2+ soket – 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX yonga setleri

Athlon II – AM3 soket - 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 760G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX, 785G, 890GX, 890FX yonga setleri

Phenom serisi

Phenom II serisi AM3 soket yapısı var

Phenom – AM2+ soket – 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 770, 780G, 790GX yonga setleri

Phenom II – AM3 soket - 480X, 570X, 550X, 580X, 690V, 690G, 740, 740G, 760G, 770, 780G, 790GX, 790X, 790FX, 785G, 890GX, 890FX yonga setleri

RAID NEDİR? ÇEŞİTLERİ NELERDİR?

RAID, diskler arasında veri kopyalama veya paylaşımı için birden fazla sabit diski kullanarak yapılan veri depolamadır. Birden fazla türü mevcuttur. Türlerine sıraladığımızda 1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 15, 50, 5160 ve 0+1 olarak sıralanabilir.

Raid 0

Sadece performans için üretilmiş teknolojidir. En az 2 disk ile oluşturulur. Raid kart üzerine gelen tüm datalar disk sayısına bölünerek aynı anda hepsine birden yazılır.

Raid 1 

Raid 1’de yapı çok farklıdır. Yine en az 2 disk ile oluşturulan bu yapıda Raid kartına gelen tüm data iki diske de aynı şekilde yazılır. Bu işleme Mirroring’te denilir. Bir disk göçtüğünde diğer disk problem olmamış gibi işlemlere devam eder. Kapasite anlamında da tek disk kapasitesi elde edilir.

Raid 2

Günümüzde kullanılmayan bir Raid türüdür.En az 14 disk ile yapılır.10 disk datalar için tutulurken kalan 4 disk ECC (error correction control) benzeri Hamming kod’ları tutar.Günümüzde Raid kartları üzerinerinde ECC bulundurdukları için Raid 2 yapısı kullanılmamaktadır.ECC kontrolü olmayan kartlar için geliştirilmiştir.Bu yapı tekdisk  tolere eder.Fakat maaliyet açısından da tercih edilmemektedir.14 diskli yapıda toplam kapasitenin %71’i 39’lu diskli yapıda toplam kapasitenin %82’si kullanılır.

Raid 3

Bu yapı en az 3 disk ile oluşturulur. Veriler parite diski hariç tüm disklere dağıtılır. Bu yapıda tekbir parite diski bulunduğu için erişim hızı çok yüksektir. Raid 3 1 diski telafi edebilir. Disklerden biri göçerse veri kaybı yaşanmaz.Aynı zamanda bu yapı “hotspare” teknolojisini destekler. Yani yedek bir diskiniz varsa ve donanımınız bu yapıyı destekliyorsa bozulan diskin yerine yedek disk görevi otomatik olarak devralır. Raid 3’te günümüzde kullanılmayan teknolojidir.

Raid 4

Raid 3 ile neredeyse aynıdır. Aradaki tek fark Raid 4 yapıda veriler disklere sektör sektör yazılır. Her data disklere sıra ile yazıldığı için yazma işlemi sırasında okuma işlemide yapılabilmektedir. Bu sayede bu yapı üzerinde okuma hızı inanılmaz artmaktadır.Doğal olarak ta yazma hızı azalıyor. Raid 4 yapıda en az 3 disk ile oluşturulur ve 1 diski tolere eder. Hotspare desteği vardır.

Raid 5

Günümüzde en yaygın ve en popüler yapı Raid 5’tir. En az 3 disk ile oluşturulur. Parite bilgisi tüm disklere dağıtılır. Yani tüm disklerde hem veri hem parite bilgisi bulunur. Veriler disklere yazılmadan önce Raid kart üzerinde parçalara ayrılır ve parite bilgisi ile birlikte disklere yazılırlar. Raid 5, 2,3,4 gibi tek diski tolere edebilir.

Raid 6

Raid 6 en az 4 disk ile yapılır. Bu yapıda Raid 5 gibi dağıtılmış pariteler kullanır.Raid 5’ten farkı ise iki ayrı parite diski kullanması ve 2 diski tolere  edebilmesidir. Okuma hızı oldukça iyidir. Ama yazma hızı çift parite tutasından dolayı Raid 5’e göre kötüdür.Raid 6 bu yapıyı destekleyen bir donanım ile yapılabilir. Bu teknoloji HP’de ADG(Advanced Data Guarding) olarak adlandırılır.

Raid 10

Raid nesting denilen bir yapı ile farklı 2 raid 1’ın Raid 0 yapısı altında birleştirilmesi ile oluşturulur. En az 4 disk ile oluşturulan bu yapı Performans olarak ta yüksek seviyededir.

Raid 15

Raid 15 en az 6 disk ile yapılır.2 raid 5 yapısının Raid 1 ile birleştirilmesi ile elde edilir. En güvenli yapıdır.  Yüksek güvenli dataların saklanmasında kullanılır.

Raid 50

En az 6 adet disk ile oluşturulan bir yapıdır.2 tane Raid 5’in Raid 0 ile birleştirilmesi ile yapılır. Hem performanslı hem de güvenlidir.

Raid 51

 Raid 50 ile çok benzerdir.2 adet Raid1 yapıyı Raid 1 ile birleştirerek üretilir. En güvenli yapıdır.

Raid 60

En az 8 disk ile elde edilen bu yapı, 2 adet Raid 6 yapıyı Raid 0 yapısı altında birleştirilir. Burada yüksek seviye güvenlik elde edilir. Toplamda 8 disk’in 6 diski tolere edilir. Güvenlik en üst seviyede iken mali anlamda en pahalı yapıdır.

Raid 0+1

İşte Raid teknolojisinde performans anlamında en üst seviyede bulunan Raid yapısı budur. Disk sayısı ne kadar fazla ise performans o derecede artar. En az 4 disk ile oluşturulabilir.2 adet Raid 0 yapısını Raid 1 altında toplayarak yapılan bu yapı gelen tüm dataları parçalayıp tüm disklere dağıtarak okuma yazma yaptığından performans olarak hiçbir yapı performans anlamında bu yapının yanına yaklaşamaz.